7 เทรนด์ใหม่ที่กำลังจะคัมแบ็ค

ความแข็งแกร่ง ความน่าเชื่อถือ ความสามารถในการรับน้ำหนักโดยไม่ต้องโก่ง นี่คือทุกสิ่งที่เรามองหาเมื่อเราสร้างโครงสร้างเชิงกล และใน Retrotechtacular ของวันนี้เราจะดูคำตอบที่ใกล้เคียงกับคำถาม: “มีอะไรอยู่ในรูปร่าง?”

เมื่อปรากฎว่าค่อนข้างมาก ในภาพยนตร์ที่ยอดเยี่ยมขององค์กรที่เป็นประโยชน์ของ JAM ที่เป็นประโยชน์ในปี 1940 เราดูทางวิทยาศาสตร์ว่ารูปร่างมีผลกระทบต่อความสามารถในการรับน้ำหนักของลำแสง ชิ้นเดียวของโลหะ, เหล็กมุม, c-channel และท่อชนิดบรรจุกล่องที่ทำจากโลหะความหนาเดียวกันเมื่อเทียบกับการดูไม่เพียงแค่โหลดเท่าไหร่ แต่ยังเป็นยังไงบ้าง

ความคิดจะได้รับการประยุกต์ใช้งานในสิ่งที่เรายังคงจัดการกับทุกวัน: สะพานรถยนต์เครื่องบินและอาคาร สัดส่วนของเครื่องบิน, ลำแสงสะพาน, เฟรมรถยนต์และการสร้างคานทุกอย่างได้รับประโยชน์จากวิศวกรรมที่กล่าวถึงในเวลานี้รอบ ๆ แคปซูลของภาพยนตร์

ไม่มีแนวคิดในวิดีโอนี้ไม่ได้ล้าสมัยโดยไม่คาดคิดเพราะในขณะที่ความเข้าใจด้านวิศวกรรมของเราก้าวหน้าอย่างแน่นอนเมื่อพิจารณาแล้วว่าภาพยนตร์เรื่องนี้ทำแนวคิดพื้นฐานเหล่านี้ยังคงเหมือนเดิม ดังนั้นพวกเขาจะนำไปใช้กับอุปกรณ์โครงสร้างหรือเครื่องกลใด ๆ ที่เราทำคือมันพิมพ์ 3D, CNC กำหนดเส้นทาง, รอย, ติดกาว, สูญญากาศที่เกิดขึ้น, ซิปผูก, ท่อเทป, สายการประกันตัวหรือติดกาวร้อน

ให้ดวงตาของคุณเปิดรับชมสถานที่ท่องเที่ยวที่ยอดเยี่ยมและดูเหมือนว่าจะเป็น Clipper 314 Clipper ที่หายากบนน้ำและลูกกลิ้งอบไอน้ำ Buffalo Springfield ของ Buffalo ของ 1920 แสดงให้เห็นว่าสปอนเซอร์ของภาพยนตร์ยอดเยี่ยมของ Chevrolet ทำให้เฟรมรถยนต์ของพวกเขายอดเยี่ยม

การขี่จักรยานเป็นเรื่องสนุกแข็งแรงและดีต่อสิ่งแวดล้อม แต่น่าเศร้าที่มันไม่ได้เป็นกิจกรรมที่ปลอดภัยที่สุดเสมอเนื่องจากคนขับรถที่ไม่เกรงกลัวอาจเป็นอันตรายต่อนักปั่นจักรยานอย่างมีนัยสำคัญ หลายประเทศรวมถึงเยอรมนีฝรั่งเศสและเบลเยียมได้แนะนำการออกกฎหมายกำหนดระยะทางขั้นต่ำที่ส่งผ่านอย่างน้อย 1.5 เมตรระหว่างรถยนต์และจักรยาน การบังคับใช้แนวทางดังกล่าวเป็นสิ่งที่ท้าทายและไม่มีข้อมูลที่ถูกต้องเกี่ยวกับระยะทางที่ผ่านไปโดยเฉลี่ยมันยากที่จะรู้ว่าคนขับรถจำนวนมากกำลังติดตามอยู่อย่างไร

เข้าสู่ OpenBikeSensor โครงการฮาร์ดแวร์โอเพ่นซอร์สและวิทยาศาสตร์ชุมชนที่พัฒนาขึ้นเพื่อรวบรวมข้อมูลนี้ ปัจจุบันอยู่ในขั้นตอนต้นแบบมันมีจุดมุ่งหมายเพื่อสร้างเซ็นเซอร์ที่ติดตั้งจักรยานที่ง่ายซึ่งก้าวไปทางด้านข้างในยานพาหนะที่ผ่านไป ข้อมูลที่เกิดขึ้นจะถูกรวบรวมออนไลน์เพื่อสร้างแผนที่เน้นย่านอันตรายซึ่งในที่สุดนักวางแผนในเมืองสามารถปรับปรุงโครงสร้างพื้นฐานการขี่จักรยาน

ฮาร์ดแวร์ขึ้นอยู่กับชุดของเซ็นเซอร์อัลตราโซนิกที่วัดระยะทางด้านข้างไปยังวัตถุขนาดใหญ่ใด ๆ โมดูล GPS ติดตามตำแหน่งของจักรยานในขณะที่ ESP32 อ่านข้อมูลและเก็บไว้บนการ์ด SD ส่วนต่อประสานผู้ใช้ประกอบด้วยจอแสดงผลที่ติดตั้งที่ติดตั้งที่แสดงสถานะของระบบได้ นอกจากนี้ยังมีปุ่มที่ผู้ใช้ต้องการกดทุกครั้งที่ผ่านยานพาหนะ: สิ่งนี้จะตั้งค่าการวัดและบันทึกตำแหน่ง เมื่อกลับถึงบ้านผู้ใช้สามารถเชื่อมต่อ OpenBikeSensor กับเครือข่าย WiFi ของพวกเขาและดาวน์โหลดข้อมูลการเดินทางของพวกเขา

ผลการเริ่มต้นดูสัญญาและโครงการใด ๆ ที่ทำให้ผู้คนขี่จักรยานและการแก้ไขด้วยอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ในเวลาเดียวกันนั้นคุ้มค่าที่จะดู ไม่ใช่ครั้งแรกที่เราเคยเห็นเซ็นเซอร์ที่ติดตั้งจักรยานอย่างใดอย่างหนึ่ง: ผู้คนได้พัฒนาเซ็นเซอร์ของตัวเองเพื่อวัดมลพิษทางอากาศในอเมริกาใต้หรือเพียงแค่ความเร็วจักรยานหรือแรงดันลมยางของตัวเอง

เมื่อสัปดาห์ที่แล้วนำเรื่องราวของกลุ่มผู้ที่ชื่นชอบ Crypto ที่จ่ายเงินให้ดีในอัตราการดำเนินการสำหรับหนังสือ Sci-Fi ที่หายากจากนั้นนำเสนอการเข้ารหัสการเข้ารหัสของหน้าทั้งหมดของมันใน BLOCKCHAIN ​​ก่อน การทำและขาย nfts ของพวกเขา เพื่อรับประกันความหายากของพวกเขาหนังสือเล่มนี้จะถูกเผา นอกเหนือจากภาพที่น่าสงสัยเกี่ยวกับการเผาไหม้หนังสือโดยทั่วไปหนึ่งในแหล่งที่มาของความสนุกสนานในเรื่องคือความคิดที่เข้าใจผิดว่าในการซื้อสำเนาของหนังสือที่หายากที่พวกเขาได้รับลิขสิทธิ์มากกว่าที่จะจ่ายมากเกินไปสำหรับหนังสือ

มันเป็นข้อแก้ตัวสำหรับการหัวเราะที่ดี แต่ก็เป็นโอกาสที่จะพูดคุยเกี่ยวกับลิขสิทธิ์เนื่องจากมีผลต่อชุมชนของเรา ฉันไม่ใช่ทนายความและฉันไม่ได้อยู่ที่นี่เพื่อให้คำแนะนำทางกฎหมาย แต่สิ่งนี้ขึ้นอยู่กับความรู้ในการทำงานที่รวบรวมมานานหลายทศวรรษในการทำงานในอุตสาหกรรมการเผยแพร่เนื้อหา

เพื่อนของคุณ…

ลิขสิทธิ์เป็นวิชาที่ทำรอบอย่างต่อเนื่องในชุมชนของเราอย่างต่อเนื่องในขณะที่เราพูดถึงใบอนุญาตโอเพ่นซอร์สเกี่ยวกับ DRM อิสระในการให้บริการด้านวิทยาศาสตร์หรือเจ้าของเนื้อหาที่มีการดำเนินคดีมากเกินไป ในขณะที่มักเห็นในแวดวงโอเพ่นซอร์สที่ทำงานกับความสนใจของเราลิขสิทธิ์ตัวเองเป็นเครื่องมือที่มีประสิทธิภาพที่ให้ความคิดที่มีแนวคิดโอเพ่นซอร์สที่สร้างขึ้น

พยายามที่จะมองจุดที่คำว่าหยุดเป็นของฉันและกลายเป็นแฮ็กดาเดย์
เมื่อมีคนสร้างบางสิ่งบางอย่างมันเป็นทรัพย์สินทางกายภาพของพวกเขา เขียนบางอย่างบนกระดาษพิมพ์ลงในหนังสือและคุณสามารถขายหนังสือได้ ทรัพย์สินทางปัญญาครอบคลุมความคิดนี้เกี่ยวกับความเป็นเจ้าของนอกเหนือจากทางกายภาพเช่นเดียวกับการเป็นเจ้าของชิ้นส่วนของกระดาษที่คุณเขียนบนคุณยังเป็นเจ้าของการแสดงออกทางศิลปะที่เฉพาะเจาะจงของข้อความ

คุณสามารถพิมพ์สำเนาได้มากเท่าที่คุณต้องการและขายภายใต้เงื่อนไขของคุณเองและที่สำคัญที่สุดคือคุณสามารถเชื่อมโยงความท้าทายทางกฎหมายแก่ทุกคนที่พยายามพิมพ์สำเนาของตัวเอง นี่คือขอบเขตหรือลิขสิทธิ์ที่อาจทำให้เกิดความหวาดกลัวส่วนใหญ่ขึ้นอยู่กับมุมมองของคุณมันเป็นแง่มุมที่มีค่าที่สุดของลิขสิทธิ์เช่นเดียวกับที่ถูกทารุณกรรมมากที่สุด

ในฐานะผู้สร้างเนื้อหาคุณจะเป็นเจ้าของลิขสิทธิ์ในที่ทำงานของคุณโดยอัตโนมัติ นั่นเป็นสิ่งที่ทรงพลังที่จะเป็นเจ้าของ แต่มีประสิทธิภาพเท่าเทียมกันคือความสามารถในการถ่ายโอนความเป็นเจ้าของนั้น ตัวอย่างเช่นคำที่ไหลจากแป้นพิมพ์ของฉันเพื่อทำชิ้นนี้เป็นของฉัน แต่ฉันกำลังถ่ายโอนความเป็นเจ้าของของพวกเขาไปที่ Hackaday เพื่อกลับไปหาดอลลาร์ผู้ทรงอำนาจดังนั้นลิขสิทธิ์ของเรื่องนี้จึงเป็นของพวกเขา แต่มันอยู่ในสิทธิที่เราพบพื้นฐานของแหล่งโอเพ่นซอร์สเพราะเช่นเดียวกับการกำหนดความเป็นเจ้าของให้กับคนอื่นคุณสามารถเลือกสิทธิในบุคคลที่สามได้ ใบอนุญาตโอเพ่นซอร์สต่างๆเป็นเพียงไฟล์ที่ให้แบบฟอร์มการเขียนล่วงหน้าที่สะดวกในการทำเช่นนี้

ภาพถ่ายของ Alison Chang ที่ใส่ Virgin Mobile Australia ในน้ำร้อน Chewywong (CC คูณ 2.0)
เราคาดเดาว่าตัวเลือกของใบอนุญาตโอเพนซอร์สมาสำหรับนักพัฒนาจำนวนมากในแง่ของความคุ้นเคยหากโครงการที่ต้องการใช้ใบอนุญาตเฉพาะจากนั้นพวกเขาจะเลือกด้วยตัวเอง มันคุ้มค่าที่จะพิจารณาอย่างรอบคอบและสละเวลาในการทำความเข้าใจว่าใบอนุญาตมีการพิมพ์เล็ก ๆ น้อย ๆ เพราะบางครั้งผลที่ไม่ได้ตั้งใจจะไหลออกมาจากการเลือกที่ไม่ฉลาด

ในปี 2550 ตัวอย่างเช่น Texan Teenager เป็น Aghast เพื่อค้นหาภาพของเธอในโฆษณาของเธอในออสเตรเลียมือถือเวอร์จินซึ่งถูกใช้โดย Telco เพราะช่างภาพวางไว้บน Flickr ภายใต้ใบอนุญาต Creative Commons โดยไม่เข้าใจความหมายของมันอย่างเต็มที่ เมื่อเลือกใบอนุญาตสิ่งสำคัญคือต้องพิจารณาผลลัพธ์ที่คุณต้องการและถามตัวเองว่าคุณต้องการอนุญาตให้ใช้ในเชิงพาณิชย์หรือไม่หรือไม่ว่าคุณต้องการงานอนุพันธ์ทั้งหมดเพื่อใช้ใบอนุญาตเดียวกันหรือไม่

สำหรับอดีตที่คุณอาจต้องการเลือกใบอนุญาตที่ได้รับอนุญาตเช่นจาก Apache หรือ MIT ในขณะที่คุณอาจพิจารณา GNU GPL เมื่อสองสามทศวรรษที่ผ่านมาเมื่อ GPL อยู่ภายใต้การโจมตีมันถูกไล่ออกจากฝ่ายตรงข้ามเป็น “ไวรัส” เพราะบางสิ่งบางอย่างได้รับการปล่อยตัวภายใต้มันก็ไม่สามารถเคลื่อนย้ายไปยังใบอนุญาตที่แตกต่างได้ง่ายโดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้ข้อมูลทั้งหมด ควรนำรอยยิ้มมาสู่ใบหน้าของผู้สนับสนุนโอเพนซอร์สเพื่อค้นหาว่าใบอนุญาตโอเพ่นซอร์สสามารถใช้เพื่อทำลายเครื่องมือที่จำเป็นของผู้ถืออสังหาริมทรัพย์ทางปัญญา

… เช่นเดียวกับศัตรูของคุณ

ในการสร้างสิทธิของคุณเกี่ยวกับสิ่งต่าง ๆ ที่คุณสร้างมาลองดูที่ที่การโต้เถียงส่วนใหญ่เกี่ยวกับลิขสิทธิ์มาจาก: ในคนอื่น ๆ หรือ บริษัท อื่น ๆ ที่กล่าวหาสิทธิ์ของพวกเขา – ไม่ว่าจะเป็นจริงผอมหรือจินตนาการมากกว่าสิ่งที่พวกเขาเป็นเจ้าของ ที่มาจากไหนมันจะสงสัยอยู่ที่ไหนและคุณจะหลีกเลี่ยงสถานการณ์ที่ยากลำบากได้อย่างไร

ในตัวอย่างแรกเมื่อมีการละเมิดลิขสิทธิ์ที่ชัดเจนมันไม่สมเหตุสมผลสำหรับเจ้าของทรัพย์สินทางปัญญาที่จะยืนยันการเป็นเจ้าของด้วยความท้าทายบางรูปแบบ ความท้าทายสามารถทำได้ง่ายเหมือนการบอกกล่าวหรืออาจเป็นคดีหลายล้านดอลลาร์ แต่มีจำนวนเท่ากัน: “คุณกำลังใช้สิ่งของของเราโดยไม่ได้รับอนุญาตหยุด” นี่ไม่ใช่แม้แต่สิ่งที่เป็นสิ่งที่อนุรักษ์ของ บริษัท ขนาดใหญ่ แต่เพียงผู้เดียวเท่านั้น

ผู้ใช้ Linux เป็นเวลานานจะจดจำการต่อสู้ระหว่าง SCO และผู้ขาย Linux เชิงพาณิชย์บางอย่างเช่นชุดของความท้าทายทางกฎหมายที่ในที่สุดก็ถูกไล่ออกจากในที่สุดก็ไม่มีมูลความจริง แต่ซึ่งทำให้เกิดความหนาวเย็นตลอดทั้งยุค 2000 ลีนุกซ์

การนำทางเขาวงกตโดยไม่ต้องจม

หากมีการผูกมัดลิขสิทธิ์เราจะนำทางเส้นทางผ่านโลกได้อย่างไรโดยไม่ถูกฟ้องร้องโดยทุกคนที่รู้สึกว่าพวกเขาสมควรได้รับชิ้นส่วนของพายของเราเพราะพวกเขาจินตนาการว่าบางสิ่งบางอย่างฟังดูเหมือน B-Side ของพวกเขาเล็กน้อยจากปี 1974? คำตอบอยู่ในแนวคิดที่เรียกว่าการใช้งานที่เป็นธรรมและนี่คือสิ่งที่ทุกคนที่สร้างเนื้อหาจำเป็นต้องระวัง ในสาระสำคัญการใช้งานที่เป็นธรรมสามารถสรุปได้ในประโยค “นี่คือสิ่งที่คุณเป็นของตัวเอง แต่ฉันใช้มันภายใต้สถานการณ์ที่เราทั้งสองเข้าใจเป็นที่ยอมรับหรือแบบอย่างทางกฎหมายที่ยอมรับว่าเป็นที่ยอมรับ” มันเป็นพื้นที่สีเทาที่มีท่าเรือที่ปลอดภัยบางอย่าง แต่ใครก็ตามที่มีการลงทุนในควรระวังคำเตือนที่จะไม่ยืดมันไปไกลเกินไป

หนึ่งใน Safe Harbor หนึ่งโดยเฉพาะเรียกว่า Safe Harbour ในการทบทวนที่ตกลงกันว่าความคิดเห็นของหนังสือต้องสามารถสกัดใบเสนอราคาจากพวกเขาความคิดเห็นของภาพยนตร์อาจรวมถึงภาพนิ่งหรือคลิปสั้น ๆ และแฮ็กโฆษณาสามารถใช้รูปภาพที่คุณต้องการ ถ่ายจากโครงการของคุณเมื่อเราเขียนพวกเขา

ท่าเรือปลอดภัยอีกแห่งอยู่ในการล้อเลียน ฉันไม่ได้เขียน Sit-com ที่มีร้านอาหารที่เรียกว่า Bendy’s แต่ฉันต้องทำเช่นนั้นฉันควรจะปลอดภัยมาก คิดว่าเกือบทุกวัฒนธรรมล้อเลียนใด ๆ จากอัลแปลก ๆ ที่จะเบื่อกับวงแหวนและคุณจะพบสิ่งนี้ในระดับที่มากขึ้นหรือน้อยลง

ลิขสิทธิ์เป็นความชั่วร้ายที่จำเป็นอาจทำงานได้ในด้านของคุณไม่ว่าคุณต้องการให้งานของคุณได้รับการปกป้องเป็นทรัพย์สินของคุณหรือนำเข้าสู่โดเมนสาธารณะ แต่ยังเป็นทุ่นระเบิดที่เจ้าของเนื้อหาที่มีประสิทธิภาพสามารถทำให้กล้ามเนื้อเกร็งของพวกเขาบางครั้ง . หากคุณกำลังเขียนซอฟต์แวร์หรือสร้างเนื้อหาอาจจ่ายให้คุณใช้เวลาสักครู่เพื่อทำความคุ้นเคยกับภูมิทัศน์

ส่วนหัว: มาจากการทำงานโดย Treasurytag (CC By-SA 3.0)

ที่มหาวิทยาลัยเท็กซัสได้ทำการทดลองกับการพิมพ์ออปติคอล 3 มิติที่ใช้อยู่ใกล้กับแสงอินฟราเรด (NIR) แทนที่จะเป็นรังสีอัลตราไวโอเลตมาตรฐานมากขึ้น พวกเขาประกันการเรียกร้องให้มีหลักฐานความคิดและเห็นได้ชัดว่าการใช้ NIR มีข้อดีมากมาย กระดาษจริงนั้นมีการจ่ายเงินจริง แต่มีสรุปจำนวนมากรวมถึงหนึ่งรายการจาก [อุตสาหกรรมการพิมพ์ 3 มิติ]

แสง UV ลดลงวัสดุเฉพาะรวมถึงสกัตเตอร์อย่างรวดเร็วในสื่อบางอย่าง อย่างไรก็ตามการลดความยาวคลื่นของแสงที่ใช้ในการพิมพ์ 3 มิติมีปัญหาของตัวเองโดยเฉพาะอย่างยิ่งความละเอียดน้อยลงเช่นเดียวกับความเร็วในการบ่มที่ช้าลง เพื่อต่อสู้กับสิ่งนี้นักวิจัยใช้สีย้อมสีเขียวดูดซับ NIR ที่แสดงการถ่ายทอดอย่างรวดเร็ว ทีมรายงานเวลา 60 วินาทีต่อเลเยอร์รวมถึงความละเอียดสูงถึง 300 ไมโครเมตร อนุภาคนาโนในเรซินเปิดใช้งานการปรับแต่งรูปลักษณ์ของส่วนเช่นเดียวกับคุณสมบัติ

สำหรับตอนนี้งานนั้นคิดเกี่ยวกับการพิสูจน์แนวคิดอย่างไรก็ตามมันคงไม่ยากที่จะพยายามทำงานในพื้นที่นี้ในการประชุมเชิงปฏิบัติการเกรดงานอดิเรก บางทีส่วนที่ยากที่สุดที่จะรวมอนุภาคนาโนเข้าไปในเรซิน แสงในความหลากหลายของนาโนเมตร 400 ถึง 780 ที่ชี้ให้เห็นโดยทีมงานนั้นไม่ยากที่จะผลิต มีไฟ LED ที่มีอยู่เช่นในช่วงทั้งหมดนั้น 400 นาโนเมตรเป็นสีม่วงรวมถึง 780 เป็นสีแดงอย่างแน่นอน

ครั้งสุดท้ายที่เราดูที่ NIR มีการต้มกาแฟ ปรากฎว่าแอปพลิเคชั่นจำนวนมากเห็น NIR นั้นน่าสนใจมากกว่าการสร้างมันมากขึ้น

Arduino เป็นแพลตฟอร์มที่ทรงพลังสำหรับการเชื่อมต่อกับโลกแห่งความเป็นจริง แต่ก็ไม่ได้ จำกัด หนึ่งในข้อ จำกัด ที่ยากลำบากเหล่านั้นแม้สำหรับ Arduino Mega เป็นจำนวนที่ จำกัด ของหมุดที่ไมโครคอนโทรลเลอร์สามารถใช้กับอินเทอร์เฟซกับโลกแห่งความจริงได้ หากคุณต้องการขยายการเข้าถึงแพลตฟอร์มในหนึ่งในโครงการของคุณเองมีตัวเลือกสองสามตัวเลือก โครงการนี้จาก [Bill] แสดงให้เราเห็นหนึ่งในตัวเลือกเหล่านั้นโดยใช้ Attiny85 เพื่อกำจัดภารกิจของ Arduino บางส่วนโดยใช้ I2C

I2C มีมาตั้งแต่ต้นยุค 80 เป็นวิธีสำหรับไมโครคอนโทรลเลอร์เพื่อสื่อสารกันโดยใช้ฮาร์ดแวร์ขั้นต่ำ สิ่งที่จำเป็นคือการเชื่อมต่อพิน I2C ของไมโครคอนโทรลเลอร์รวมถึงให้พลังงานแต่ละเครื่อง โครงการนี้ใช้ Arduino เป็นคอนโทรลเลอร์เช่นเดียวกับจำนวนไมโครคอนโทรลเลอร์ Attiny85 ขนาดเล็กที่เล็กกว่าเป็นเป้าหมาย การสื่อสารกับอุปกรณ์ขนาดเล็กช่วยให้ Arduino มุ่งเน้นไปที่งานที่ใช้โปรเซสเซอร์มากขึ้นในขณะที่ให้งานง่ายขึ้นกับ Attiny ในทำนองเดียวกันมันก็ง่ายขึ้นอย่างมากทำให้การเดินสายสำหรับโครงการที่อาจแจกจ่ายในระยะไกล [บิล] จัดทำมาตรฐานการพัฒนาด้วยบอร์ดพัฒนาที่กำหนดเองสำหรับการปรับแต่งที่สามารถเป็นสองเท่าในฐานะโล่สำหรับ Arduino ช่วยให้เขาสามารถขยายได้อย่างง่ายดายรวมถึงแก้ไขโครงการของเขาโดยไม่มีการบัดกรีพิเศษมากเกินไป

การใช้ I2C อาจไม่ใช่นวัตกรรมใหม่มากที่สุด แต่ทำให้การใช้งานง่ายเป็นเครื่องมือที่มีค่าในการเพิ่มลงในกล่องเครื่องมือเมื่อ จำกัด บน GPIO หรือโดยข้อ จำกัด ทางกายภาพอื่น ๆ ในที่สุด [บิล] เช่นเดียวกันรวมถึงรหัสสำหรับโครงการตัวอย่างที่ทำให้การตั้งค่าของอุปกรณ์เหล่านี้ง่ายขึ้นในการสิ้นสุดซอฟต์แวร์เช่นกัน หากคุณกำลังมองหาตัวอย่างบางอย่างสำหรับสิ่งที่ต้องทำกับ I2C ลองดูที่เครื่องวัดอุณหภูมินี้ที่สื่อสารกับ I2C หรือโครงการนี้ที่ใช้เซ็นเซอร์หลายเดซี่ที่ถูกผูกมัดด้วยกัน

หากคุณเป็นมือเก่าที่การออกแบบ RF คุณอาจมีการจัดการที่ดีในการจับคู่ความต้านทาน อย่างไรก็ตามหากคุณเพิ่งเริ่มต้นด้วย RF ซีรี่ส์วิดีโอในปัจจุบันของ RF [FESZ Electronic] ในการจับคู่ความต้านทานแบบไม่สูญเสียนั้นคุ้มค่าที่จะดู

การจับคู่เป็นสิ่งสำคัญหลายประการ การถ่ายโอนพลังงานสูงสุดเกิดขึ้นเมื่อแหล่งที่มาและการจับคู่ความต้านทานโหลด นอกจากนี้ที่ RF ความต้านทานไม่ตรงกันสามารถทำให้เกิดการสะท้อนกลับซึ่งอีกครั้งปล้นพลังที่เป็นประโยชน์ วิดีโอครอบคลุมคณิตศาสตร์บางอย่างจากนั้นย้ายไปที่ LTSPice เพื่อจำลองวงจรทดสอบ แต่ส่วนที่คุณรอคอย – วงจรการทำงาน – ประมาณ 15 นาทีเมื่อพิจารณาว่าค่าที่คุณต้องการมักจะเป็นคี่บอล [FESZ] ทำให้ตัวเหนี่ยวนำปรับระดับได้ของตัวเองและใช้ตัวเก็บประจุที่กันจอนเพื่อปรับค่าความจุจริง

นี่เป็นหัวข้อใหญ่ แต่วิดีโอแรกคือการแนะนำการผสมผสานที่ยอดเยี่ยมการจำลองและการปฏิบัติบนมือ วิธีที่ยอดเยี่ยมในการเริ่มต้นด้วยทักษะการออกแบบ RF ขั้นพื้นฐานมาก

เราได้ให้บริการอธิบายทั้งหมดนี้มาก่อนหากคุณต้องการที่จะใช้ครั้งที่สอง หากคุณต้องการที่จะเข้าใจว่าทำไมความต้านทานที่ไม่ตรงกันนำไปสู่การส่งมอบพลังงานน้อยลงเราก็ทำเช่นนั้นเช่นกัน

เข้าร่วมกับเราในวันพุธที่ 19 มกราคมที่สิบสองเที่ยงแปซิฟิกในขณะที่เราเริ่มต้นฤดูกาลแชทแฮ็ค 2022 ด้วยการแฮ็คไฟฟ้าแฮ็คด้วยกระท่อม!

เป็นหนึ่งในการกระทำที่ง่ายที่สุดของผู้คนจำนวนมากสามารถแสดงได้ แต่เพียงแค่คลายนิ้วของคุณเป็นกระบวนการที่ซับซ้อนอย่างมากภายใต้ประทุน เมื่อคุณตัดสินใจที่จะเหยียบตัวเลขของคุณอย่างมีสติซ้อนทับปฏิกิริยาทางเคมีไฟฟ้าจากสมองลงเส้นประสาทไขสันหลังและตามเส้นประสาทเพื่อไปถึงเส้นใยกล้ามเนื้อของปลายแขนซึ่งยังคงมีปฏิกิริยามากขึ้นในการกระตุ้นเส้นใยกล้ามเนื้อและทำให้พวกเขา สัญญาการตั้งค่านิ้วที่สั่นไหว

กิจกรรมไฟฟ้าที่เกิดขึ้นในตัวคุณในขณะที่คุณกำลังขยับกล้ามเนื้อของคุณแข็งแรงพอที่จะทำให้ผิวหนังและสามารถตรวจจับได้โดยใช้ระบบไฟฟ้ากระแสไฟฟ้าหรือ EMG แต่เพียงเพราะสัญญาณมีอยู่ไม่ได้บ่งบอกว่ามันเป็นเรื่องเล็กน้อยที่จะใช้ประโยชน์จาก การหยอกล้อสัญญาณที่ใช้งานได้จากกลุ่มกล้ามเนื้อหนึ่งท่ามกลางเสียงรบกวนจากทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นในร่างกายมนุษย์อาจเป็นงานที่น่าเบื่อ แต่ไม่ใช่คนที่ไม่สามารถเอาชนะได้แม้สำหรับนักเล่นเกมที่บ้าน

เพื่อให้ EMG ง่ายขึ้นเล็กน้อยโฮสต์ของเราสำหรับการแชทแฮ็คนี้ฮัทได้ยากที่ทำงานกับ Psylink บรรทัดของอินเทอร์เฟซต้นแบบ EMG ที่สามารถใช้ในการค้นหาการเคลื่อนไหวของกล้ามเนื้อและใช้เพื่อควบคุมสิ่งที่คุณต้องการ ในการแฮ็คแชทนี้เราจะดำน้ำเข้าสู่ EMG โดยทั่วไปและ psylink โดยเฉพาะและค้นหาวิธีการวางกล้ามเนื้อของเราในการทำงานเพื่อสิ่งอื่นนอกเหนือจากการสั่นสะเทือนนิ้วมือของเรา

การแชทแฮ็คของเราเป็นกิจกรรมชุมชนสดในการส่งข้อความกลุ่มแชท Hackaday.io Hack สัปดาห์นี้เราจะนั่งลงในวันพุธที่ 19 มกราคมเวลา 12.00 น. เวลาแปซิฟิก หากโซนเวลาที่คุณผูกไว้เรามีตัวแปลงโซนเวลาที่เป็นประโยชน์

เป้าหมายปืนยาม [Vinnie] ด้วยการระเบิดของโฟมในขณะที่เขาวิ่งไปตามห้องนอนไปที่นาฬิกาเช้าใหม่ของคุณโดย [Marc Rebillet] การดูแลของคุณเป็นเรื่องยาก ในบางกรณีคุณต้องการมากกว่าการเตือนภัยพิฆ่อนเล็กน้อยเพื่อให้คุณลุกจากเตียง เมื่อ [Vinnie Satrile] เริ่มเปลี่ยนสัญญาณเตือนของเขาโดยไม่รู้ตัวเขาก็ออกไปทั้งหมดตัดสินใจที่จะพัฒนา Nerf Sentry Blaster เพื่อปลุกเขาแทน

Flywheel Flywheel Flywheel Flaster เป็นหลักของการสร้างด้วยความสามารถ 100 รอบของลูกโฟมนุ่ม มอเตอร์สเต็ปเปอร์ถูกนำไปใช้ในการจัดการกระทะรวมถึงระบบเอียงเพื่อวัตถุประสงค์ของ Blaster มันถูกย้ายภายใต้ทิศทางจากราสเบอร์รี่ Pi ที่ใช้อัลกอริทึมการมองเห็นอุปกรณ์ที่ทำงานบนคันเร่ง USB ของปะการังเพื่อติดตามเป้าหมายในห้องนอน จากนั้นใช้บอร์ดถ่ายทอดเพื่อเปิดใช้งานการกระทำการยิงของ Blaster ระเบิดเป้าหมายใด ๆ จนกระทั่งพวกเขาตื่นขึ้นมา

[Vinnie] มีความสนุกสนานมากมายในระหว่างการสร้างในทำนองเดียวกันแสดงให้เห็นถึงปืนยามออกไปที่เพื่อนร่วมงานของเขาในสำนักงาน มันเป็นยามที่ยากที่จะหลบหลีกด้วยอัลกอริทึมการมองเห็นอุปกรณ์ที่ใช้รูปแบบการติดตามแบบเต็มรูปแบบดังนั้นเพียงแค่ครอบคลุมการจัดการของคน ๆ หนึ่งด้วยจะไม่เพียงพอที่จะออกไป

เราได้เห็นปืนยามทุกประเภทในช่วงหลายปีที่ผ่านมาจากแถบยางที่ยิงไปยังคนอื่นฉีดน้ำพ่นน้ำ วิดีโอหลังจากหยุดพัก